-
1 oblivio
oblīvĭo, ōnis, f. [obliviscor].I.Lit., a being forgotten, forgetfulness, oblivion (class.):II.oblivio veteris belli,
Cic. Imp. Pomp. 4 init.:laudem alicujus ab oblivione atque a silentio vindicare,
to rescue from oblivion, id. de Or. 2, 2, 7:meam tuorum erga me meritorum memoriam nulla umquam delebit oblivio,
id. Fam. 2, 1, 2:dare aliquid oblivioni,
to consign to oblivion, Liv. 1, 31, 3:oblivione obruere,
Cic. Brut. 15, 60; for which (late Lat.): oblivioni tradere, Aug. Civ. Dei, 18, 31, 2; Hier. in Psa. 68, 1 al.:omnes ejus injurias voluntariā quādam oblivione contriveram,
had consigned to oblivion, Cic. Fam. 1, 9, 20:in oblivionem negoti venire,
to forget, id. Verr. 2, 4, 35, § 79:satius erat ista in oblivionem ire,
to be forgotten, Sen. Brev. Vit. 13, 7 init.:in oblivionem diuturnitate adduci,
Cic. Verr. 1, 17, 54:capit me oblivio alicujus rei,
I forget something, id. Off. 1, 8, 26:per oblivionem,
through forgetfulness, Suet. Caes. 28:in oblivione est,
is forgotten, Vulg. Luc. 12, 6.—In plur.:carpere lividas Obliviones,
Hor. C. 4, 9, 34; Gell. 9, 5, 6; Quint. Decl. 306.—Transf.A.Subject., a forgetting, forgetfulness (post-Aug.):B.in eo (Claudio) mirati sunt homines et oblivionem et inconsiderantiam,
Suet. Claud. 39, Tac. A. 11, 38.—Concr1.Oblivio litterarum, a poet. designation of Orbilius Pupillus, a grammarian, who lost his memory in his old age, Bibacul. ap. Suet. Gram. 9.—2.Flumen Oblivionis, an appellation of the river Limia, in Hispania Tarraconensis, acc. to the Gr. ho tês lêthês, Mel. 3, 1, 8; Flor. 2, 17, 12; called flumen Oblivio, Liv Epit. 55. -
2 oblīviō
oblīviō ōnis, f [LIV-], a being forgotten, forgetfulness, oblivion: veteris belli: hominum: (sacra) oblivioni dare, consign to oblivion, L.: iniurias oblivione contriveram, buried: in oblivionem negoti venire, forget: nos servitutis oblivio ceperat, we had forgotten: carpere lividas Obliviones, H.—Forgetfulness, loss of memory: obluctans oblivioni, Cu., Ta.* * *oblivion; forgetfulness -
3 ē-rādō
ē-rādō sī, —, ere, to scrape off, shave: genas, Pr.—To erase: Merulam albo senatorio, Ta.—To abolish, eradicate, remove: Curam penitus corde, Ph.: eradenda cupidinis sunt elementa, H.: vitae tempora, consign to oblivion, O. -
4 oblitero
I.Lit. (post-Aug. and very rare;II.syn. deleo): oblitterata aerarii monumenta,
Tac. A. 13, 23 fin. —Trop., to blot out of remembrance, consign to oblivion, cause to be forgotten (esp. freq. in post-Aug. prose; principally in Tac.): inimicitias Pelopidarum exstinctā tam oblitteratas memoriā renovare, Att. ap. Non. 146, 30 (oblitterare est obscurefacere et in oblivionem ducere, Non. 146, 28); Cic. Vatin. 6, 15:famam rei,
Liv. 39, 20:rem,
id. 3, 71:memoriam,
id. 21, 29:mandata,
Cat. 64, 232:rem silentio,
Suet. Tib. 22:ne ritus sacrorum oblitterarentur,
Tac. A. 11, 15:conjugia,
id. ib. 3, 34:oblitterari in animo,
to become forgotten, Liv. 26, 41. -
5 oblittero
I.Lit. (post-Aug. and very rare;II.syn. deleo): oblitterata aerarii monumenta,
Tac. A. 13, 23 fin. —Trop., to blot out of remembrance, consign to oblivion, cause to be forgotten (esp. freq. in post-Aug. prose; principally in Tac.): inimicitias Pelopidarum exstinctā tam oblitteratas memoriā renovare, Att. ap. Non. 146, 30 (oblitterare est obscurefacere et in oblivionem ducere, Non. 146, 28); Cic. Vatin. 6, 15:famam rei,
Liv. 39, 20:rem,
id. 3, 71:memoriam,
id. 21, 29:mandata,
Cat. 64, 232:rem silentio,
Suet. Tib. 22:ne ritus sacrorum oblitterarentur,
Tac. A. 11, 15:conjugia,
id. ib. 3, 34:oblitterari in animo,
to become forgotten, Liv. 26, 41. -
6 obruo
ob-rŭo, ŭi, ŭtum, 3 ( inf. pres. pass. OBRI for obrui, Inscr. Marin. Fratr. Arv. p. 341; v. in the foll. I. B. 1.), v. a. (n. Lucr. 3, 775; v. infra), to overwhelm, overthrow, strike down; to cover, cover over with any thing; also to hide in the ground, bury by heaping over (class.; cf.: opprimo, subruo).I.Lit.A.In gen.:B.aliquem caestu,
Stat. Achill. 1, 191:concidit, et totis fratrem gravis obruit armis,
id. Th. 11, 573; Verg. A. 5, 692:confossus undique obruitur,
Curt. 8, 11:ranae marinae dicuntur obruere sese harenā solere,
bury themselves in the sand, Cic. N. D. 2, 49, 125:thesaurum,
to bury, id. Sen. 7, 21:ova,
to hide in the earth, id. N. D. 2, 52, 129:aegros veste,
to cover, Plin. 26, 3, 8, § 16: oceanum rubra tractim obruit aethra, covered, Enn. ap. Macr. S. 6, 4 (Ann. v. 418 Vahl.); so,terram nox obruit umbris,
Lucr. 6, 864.—In partic., to bury, inter a dead body (perh. only post-Aug.), Tac. A. 1, 29 fin.:2.cadaver levi caespite obrutum est,
Suet. Calig. 59: cujus ossa in Vulcanali obruta sunt, Paul. ex Fest. s. v. statua, p. 290 Müll.: QVOD SE VOLVIT OBRI. Inscr. Marin. Fratr. Arv. p. 341.—To sink in the sea, cover with water:C.puppes,
Verg. A. 1, 69:quos Obruit Auster,
overwhelmed, sunk, id. ib. 6, 336:navem,
Dig. 9, 2, 29:obrutus adulter aquis,
Ov. Her. 1, 6:obruerit cum tot deus aequoris undis,
id. P. 3, 6, 29:vultus,
id. Tr. 1, 2, 34:Aegyptum Nilus,
Cic. N. D. 2, 52.—To sow seed; cover with earth:D.semina terrā,
Ov. R. Am. 173:milium,
Col. 11, 2, 72:lupinum,
id. 11, 2, 81:betam,
id. 11, 3, 42.—To overload, surfeit with any thing:II.se vino,
Cic. Deiot. 9. —Trop.A.To overwhelm, bury, conceal, put out of sight, abolish, consign to oblivion:2. B.ut adversā quasi perpetuā oblivione obruamus,
Cic. Fin. 1, 17, 57; cf.:ea quae umquam vetustas obruet aut quae tanta delebit oblivio?
id. Deiot. 13, 37; and:(sermo) nec umquam de ullo perennis fuit, et obruitur hominum interitu,
id. Rep. 6, 23, 25:talis viri interitu sex suos obruere consulatus,
to dim, cloud, destroy the glory of six consulships, id. Tusc. 5, 19, 56.—To overwhelm, overload, weigh down, oppress with any thing:C.criminibus obrutus atque oppressus,
Cic. Verr. 2, 1, 7, § 20; so,copiā sententiarum atque verborum,
id. Tusc. 2, 1, 3:ambitione, et foro,
id. de Or. 1, 21, 94:aere alieno,
id. Att. 2, 1, 11; cf.faenore,
Liv. 6, 14; 35, 7:magnitudine negotii,
Cic. Q. Fr. 1, 1, 1, § 4.—To overcome, overpower, surpass, eclipse, obscure:famam alicujus,
Tac. Agr. 17:obruimur numero,
are outnumbered, Verg. A. 2, 424:obruit Idaeam quantum tuba Martia buxum,
Val. Fl. 1, 320:M. Brutus Vatinium dignatione obruerat,
Vell. 2, 69:Venus Nymphas obruit,
Stat. Achill. 1, 293.
См. также в других словарях:
Consign to Oblivion — Consign to Oblivion … Википедия
Consign to Oblivion — Studio album by Epica Released April 21, 2005 … Wikipedia
Consign To Oblivion — est le deuxième album du groupe Epica. Il est sorti en avril 2005. Consign to Oblivion Album par Epica Sortie Avril 2005 Durée 52:35 Genre(s) Metal symphonique Label … Wikipédia en Français
Consign to oblivion — est le deuxième album du groupe Epica. Il est sorti en avril 2005. Consign to Oblivion Album par Epica Sortie Avril 2005 Durée 52:35 Genre(s) Metal symphonique Label … Wikipédia en Français
Consign to Oblivion — Álbum de estudio de Epica Publicación 21 de abril del 2005 Género(s) Metal Sinfónico Gothic metal Duración 52:35 … Wikipedia Español
Consign to Oblivion — est le deuxième album du groupe Epica. Il est sorti en avril 2005. Consign to Oblivion Album par Epica Sortie Avril 2005 Durée 52:35 Genre Metal symphonique Label … Wikipédia en Français
Oblivion — (Roget s Thesaurus) < N PARAG:Oblivion >N GRP: N 1 Sgm: N 1 oblivion oblivion obliviousness lethe Sgm: N 1 forgetfulness forgetfulness &c. >Adj. Sgm: N 1 obliteration obliteration &c. 552 of insensibility &c. 823 … English dictionary for students
Oblivion — Cette page d’homonymie répertorie les différents sujets et articles partageant un même nom. Oblivion (du latin oblivio, onis) est un terme anglais signifiant « oubli ». Il peut désigner : The Elder Scrolls IV: Oblivion, le… … Wikipédia en Français
consign — con·sign /kən sīn/ vt: to entrust (one s goods) to the possession of a dealer to be sold for profit or returned if unsold compare bail, entrust con·sign·ment n con·sign·or /kən sī nər, ˌkän ˌsī nȯr/ n … Law dictionary
consign — [kən sīn′] vt. [L consignare, to seal, register < com , together + signare, to sign, mark < signum,SIGN] 1. to hand over; give up or deliver [consigned to jail] 2. to put in the care of another; entrust [consign the orphan to her uncle s… … English World dictionary
oblivion — noun ADJECTIVE ▪ political ▪ total VERB + OBLIVION ▪ fade into, fall into, pass into, sink into, slide into … Collocations dictionary